💠محفل پنجاه‌وهفتم عصرنشینی هنر و اندیشه «دیدار» با موضوع «عرضۀ هنر، تقاضای بازار» با نگاهی به دوره‌های حراج تهران با حضور امیر عبدالحسینی؛ دبیر شانزدهمین جشنوارۀ تجسمی فجر، مسیحا ربیعی؛ مدرس طراحی در دانشگاه تهران و محمدرضا وحیدزاده؛ پژوهشگر هنر و دبیر نشست شانزدهم بهمن‌ماه درموسسه فرهنگی هنری صبا برگزار ‌شد. 🔸امیر عبدالحسینی: موفق‌ترین حراجی که توانسته فرایند قیمت‌گذاری و بازار هنر را رشد و تحت شعاع قرار دهد، حراج تهران است و الگوی آن حراج‌های غیرایرانی چون کریستیز و ساتبیز است. تاکنون حراج‌های دیگری مثل حراج ملی که موفق نبوده است، حراج رخصت در اصفهان و حراج‌ باران که تخصصی در حوزه هنرهای اسلامی ایرانی فعالیت می‌کند که هر کدام در جای خودش می‌تواند بررسی شود. 🔸مسیحا ربیعی: حراج، بنگاه فروش آثار هنری و بازار آزاد است، به‌گفتۀ برگزارکنندگان حراجی‌ها، آثار هنری با ایدئولوژی خاصی انتخاب نمی‌شود و اولویت انتخاب، کیفیت نیست بلکه فروش است. پس صحبت از یک حراج صحبت از یک پدیدۀ سرمایه‌داری است. هنرمند در حراج شرکت نمی‌کند؛ بلکه گالری‌دارها و مجموعه‌داران‌اند که آثار هنری را وارد بازار می‌کنند. 🔸محمدرضا وحیدزاده: حراج آثار هنری با عالم مدرن گره‌خورده و لاینفک از آن است، مسائلی که در رابطه باهنر مدرن همچون نقد، توضیح، توصیف و ارتباط با مخاطب عام مطرح می‌شود، اینجا هم برقرار است. هنر مدرن به نحوی با مخاطب عام روبه‌رو می‌شود که موجب تشکیل طبقه‌ای منفک از اجتماع می‌شود که به شکل مخصوصی باهنر مدرن ارتباط برقرار می‌کند... 🔻مشروح گزارش: www.rcica.ir 🌍 rcica.ir ♨️ @rcica_ir