🔺گزیده‌ای از نشست: 💠 نشست از سلسله نشست‌های "انفتاح صورت" با نگاهی به موسیقی مرحوم احمدعلی راغب 🔸محسن میرمهدی: اگر در سرودهای قبل از انقلاب حکم به تسلیم شدن به سرنوشتی سیاسی، فرهنگی، تاریخی و جغرافیایی می‌شد، در اثر "بانگ آزادی" و دیگر آثار احمدعلی راغب به قیام علیه این سرنوشت و رهایی از آن و شرکت در تعیین سرنوشتی متعهدانه در مقابل واقعیت دعوت می‌شود. 🔸اکبر نبوی: کاری که راغب و امثال او پس از انقلاب در حوزه موسیقی انجام دادند، واقعه‌ای انقلابی بود که از بعثت فردی او بر اساس ارکان سه گانه ایمان به اسلام، ایران و انقلاب اسلامی شکل می‌گیرد. از آنجایی که شعر نقش مهمی در توفیقات موسیقی دارد، راغب به کمک شاعران خوب ایرانی توانست آثار به یادماندنی بسیاری خلق کند. 🔸علی الماسی زند: حزن و حماسه و شادی توأمان در آثار انقلابی راغب حضور داشتند و به کار گرفته شدند. مرحوم راغب به خوبی احوالات دوگانه مردم ایام پس از انقلاب و روزهای جنگ تحمیلی درک کرده و به آثارش حس و حال خود را منتقل می‌کند. راغب با آثار خود به اهمیت موسیقی بی‌کلام می‌پردازد و نقش کاربردی آن را در ارتباط با مخاطب نشان می‌دهد، یگانگی فرم‌ و محتوا در آثار راغب بخاطر ارتباط منطقی اجزای سازنده هر اثر وی مشهود است. 🔸محسن صفایی‌فرد: راغب مولف است و شأن والایی در به کارگیری درست و مناسب از موسیقی، شعر و دیگر اجزای سازنده آن در تولید و خلق یک اثر دارد. امضای راغب و نظریه موسیقی وی این است که شدن ایران در موسیقی با انقلاب شکل گرفت. 🔸علی‌رضا بلیغ: آنچه منجر به رشد راغب به عنوان یک موزیسین انقلابی شده است با ماهیت انقلاب نزدیکی بسیاری دارد و ناشی از زیست شخصی وی با جامعه انقلابی بود. قضاوت در مورد آثار راغب باید متناسب با شرایط آن زمان انجام شود چرا که با انقلاب موسیقی کشور دچار شرایطی متفاوت می‌شود که کار کردن در آن وضع به سادگی انجام نمی‌شد. 🔻مشروح گزارش: www.rcica.ir #پژوهشکده_فرهنگ_و_هنر_اسلامی 🌍 rcica.ir ♨️ @rcica_ir