✍️ پرونده بانکداری در گذر تاریخ| استخراج مدل از تاریخچه تحولات ساختار کلی بانکداری بخش دوم💠 🔻 دوره دوم بانکداری🏛 • در حدود قرن سیزدهم با توسعه مالی دولت شهر فلورانس، دودمان مدیچی یهودی به آنجا مهاجرت کردند. در قرن چهاردهم میلادی علاوه بر خانواده مدیچی، خانواده باردی و پروزی هم در فلورانس به رباخواری پرداختند به طوری که آنها تدریجاً با ایجاد شعبات، فعالیت خود را سرتاسر اروپا گسترش دادند. اواخر قرن چهاردهم به تدریج خاندان‌های یهودی که به ربا مبادرت داشتند، از داخل گتوها بیرون آمدند و با شروع عصر رنسانس (اوایل قرن پانزدهم) به مجموعه‌ای قانونی از بانکدارها تبدیل شدند. در واقع با افزایش سرمایه یهودیان در طی چند قرن، به ویژه خانواده «مدیچی»، میزها به ساختمان‌ها تبدیل شد؛ به عنوان نمونه بانک مدیچی (به ایتالیایی: medici)، در سال ۱۳۹۷ توسط جیووانی دی بیچی د مدیچی تاسیس شد. همچنین تنها با گذشت ده سال، بانک دیگری به نام سنت جورج (به ایتالیایی: Banco di san Giorgio) در ژنووای ایتالیا اعلام موجودیت کرد. • آنها با عبور از بنکوهای ابتدایی، توانسته بودند با دادن بهره‌های کم (به نام حق کمیسیون) مردم را به سپرده‌گذاری پول‌هایشان تشویق و سپس از محل دارایی‌های نزدشان، با بهره بالاتری به متقاضیان وام دهند. این نقطه آغازی بود تا بعدها با الگوبرداری از بانکداری ایتالیایی🇮🇹، سایرین در اروپا بانک تاسیس کنند. مثلاً از مشهورترین آن‌ها می‌توان از بانک ژاک‌کور فرانسوی (قرن 15 -Jacques Coeur) و بانک تامس گرشم انگلیسی (Thomas Gresham- قرن 16) نام برد. • در عصر رنسانس نگاه بدبینانه نسبت به وام دادن از بین رفت و بانکداری تبدیل به یک امر موجه شد. پیشکسوتان صنعت بانکداری، ابتدا موفق شدند با ترفندهایی قوانین ضد ربای کلیسا را دور بزنند و سپس با حاشیه راندن نهاد دین کاری کنند تا بهره به رسمیت شناخته شود. اوضاع به قدری به نفع آنها پیش رفت که به مرور مخالفت‌های کلیساها دربرابر ربا کمرنگ شد و حتی به صورت ضمنی مشروعیت آن را پذیرفتند. در نهایت به موجب تلاش‌های رباخواران یهودی، ربا عملاً در ونیز و رم (مهد تمدن اروپا) حالتی نهادینه و سازمان یافته به خود گرفت. • کم لطفی است اگر در این میان از سرگذشت خانواده مدیچی و نقش برجسته آن‌ها در معماری غرب، چیزی به زبان نیاوریم. آنها به کمک پیشه بانکداری شدیدا ثروتمند شدند و از یک زمانی به بعد منافقانه خود را مسیحی جا زدند. به واسطه ثروت عظیم و پوشش مسیحی توانستند به اندازه کافی ذی نفوذ و قدرتمند شوند که در میانه قرن پانزدهم به اوج خود رسید. بانکداران مدیچی در شهر فلورانس، با نفوذی که داشتند، توانستند مدیریت و کنترل منابع مالی پاپ -بزرگ کلیسای واتیکان روم- را به چنگ آورده و خزانه دار پاپ شوند. در حقیقت آن‌ها موفق شده بودند منابع مالی کلیسا را به بانک مدیچی انتقال دهند. آن‌ها به واسطه افزایش ثروت و قدرت، قریب به سیصدسال در فلورانس حکومت کردند به طوری که در این مدت دو نفر از نوادگان مدیچی یهودی، پاپ دو نفر از آن‌ها ملکه فرانسه و عده‌ای دیگر به حاکمان ایتالیا مبدل می‌شوند. شایان ذکر است اواخر عصر رنسانس، کتابی که «نیکلا ماکیاولی» درباره سیاست جدا از دین به نام شهریار نوشت برای جلب نظر یک شخصیت سیاسی از خانواده مدیچی بود. 🏛 دوره دوم بانکداری حدوداً ابتدای قرن پانزدهم آغاز شد و تا قبل از نیمه قرن هفدهم به طول انجامید. بانکداران دریافته بودند به دلیل کوچک بودن فعالیت، احتمال ضرر بالاست مثلا ممکن بود شخصی که وام گرفته، در آینده نتواند بدهی خود را بازپرداخت کند؛ از طرفی پی‌بردند که با یکسری ابتکارات می‌توان درآمد بیشتری را تجربه کرد. آن‌ها برای اینکه صرفه ربا را افزایش دهند می‌بایست وسعت و تنوع وام دهی را به نحوی بالا می‌بردند تا به این واسطه از یک سو خسارات احتمالی (عدم بازگشت پول) را به حداقل برسانند و از سوی دیگر درآمدشان را حداکثر سازند. بدین ترتیب تصمیماتی اتخاذ کردند: 1. باید ربا را بین مسیحیان موجه سازند و چهره منفور بانکداری را تطهیر کنند تا بدین وسیله تعداد مشتریان بالا رود. 2. علاوه بر منابع اختصاصی، بانک باید با سپرده پذیری، منابع خود را برای ارائه وام‌های بیشتر، افزایش دهد. ادامه دارد ... ___ ✊️نهضت مردمی ممانعت ازجنگ باخدا 📡 @reba_ir