در سفر به پاکستان سه نشست مفصل با نخبگان و فعالان فرهنگی این کشور در راولپندی، کراچی و لاهور داشتیم.
بعضی پاکستانیها اطلاعات دقیقی از ایران در عرصه های مختلف داشتند و حتی یک نفرشان تقاضا داشت تا مجید مجیدی کارگردان سینما و دکتر مجید شاه حسینی از اساتید سینمای ایران به پاکستان بروند که قول پیگیری دادم.
نکته ای که در صحبتهای بسیاری از آنان پرتکرار بود، علاقه شدید به ایران بود. علاقه ای که به گفته بعضی شان پس از وعده صادق ۱ و ۲ بیشتر هم شده بود و ایران را یک الگو برای خود میدانستند.
من هم در این سه نشست، نکاتی را گفتم که اهم آن این موارد بود:
۱. حتما در پاکستان نیز هزاران زن مسلمان موفق وجود دارند که میتوانند در دنیا به عنوان "زن موفق پاکستانی" معرفی شوند اما دشمنان پاکستان امثال ملاله یوسف زی، غزاله جاوید یا قندیل بلوچ را در رسانه های دنیا به عنوان نماد زن پاکستانی معرفی کرده اند و از ایران هم آنقدر که اسم مهسا امینی را به عنوان نماد دختر ایرانی بر سر زبانها انداختند، نگذاشتند اسم هیچکدام از زنان موفق ایرانی در عرصه های علمی، ورزشی و... مثل مریم کوچکی نژاد و... به گوش دنیا برسد. لذا باید دو کشور برای ارائه نمادهای شان در رسانه های دنیا فکر اساسی کنند.
۲. پیشنهاد دادم کتاب "الجزایر و مساله حجاب" فرانتس فانون در پاکستان به زبان اردو ترجمه و منتشر شود چون بحثی که فانون درباره مفهوم استعمار و نوع پوشش زنان در آن کتاب مطرح کرده هنوز هم در کشورهای مسلمان مصداق دارد.
۳. برای تعمیق روابط فرهنگی دو کشور اقدامات کوچک ولی مستمر ضروری است ولی شرطش سپردن این عرصه به مردم است.
@sabety_ir ✅