❤️❤️❤️❤️❤️ ❤️❤️❤️❤️ ❤️❤️❤️ ❤️❤️ ❤️ #پارت ۳۹۵ حرکاتش بامزه اند،حق دارد... هنوز نمیداند بابا عادت دارد همه چیز را مثل یک معامله تصور کند. به طرف من برمیگردد. چشمانش از تعجب گرد شده اند. لب میزنم:مهریه متوجه میشود،آهان میگوید و سرش را تکان میدهد. عمومسعود به طرف من برمیگردد و خطاب به بابا میگوید:پسرت چند تا میتونه بده؟ مثل خودش،با غرور میگویم:هرچند تا امر کنید عموجان نیکی آرام میگوید:فقط یکی.. این بار نوبت من است که با تعجب نگاهش کنم. نگاه همه معطوف او میشود،سرش را پایین میاندازد. عمو میپرسد:چی؟ نیکی سرش را بلند میکند و به چشمان پدرش خیره میشود:باباجان..فقط یه سکه... بابا لبخند میزند:باشه دوهزار تا واسه خاطر پدرعروس،یه دونه واسه خود عروس خانم. باز هم تعجب و اخم مهمان صورت نیکی میشود. نمیدانم چرا اینقدر ناراحت است...