من گریه می‌کنم که تماشا کنی مرا مانند طفل گمشده پیدا کنی مرا حجت قبول دلبر احرام بسته‌ام ای کاش در دعای خودت جا کنی مرا با گریه کردن این دل من زنده می‌شود دل‌مرده آمدم که تو احیا کنی مرا اسباب زحمتِ تو شده این گدا، ولی هرگز مباد از سر خود وا کنی مرا ای کاش امشبی که تو راهی مشعری همراه خویش راهی صحرا کنی مرا تو سفره‌دار گریه ماه محرمی چشمی پر اشک می‌شود اعطا کنی مرا؟ آقا قسم به چادر خاکی مادرت خواهم شریک گریه زهرا کنی مرا