6.32M حجم رسانه بالاست
از کلید مشاهده در ایتا استفاده کنید
درست یکسال پیش همین لحظات بود که زمزمه های خبری مبهم بین مردم پیچید. فرود سخت رئیس جمهور.. بدترین عذاب بی خبری بود.. تبریزی ها بی‌تاب تر بودند. رسم مهمان نوازیشان اجازه نمی‌داد از مهمانشان بی خبر باشند. در کوه ها و جنگل ها به دنبال کسی می‌گشتند که چند ساعت پیش تنها مسئولی بود که در این ۴۶ سال دیده بودند. در جنگل های ورزقان صدای هارداسان پیچیده بود. تنها یک پاسخ از خادم امام رضا (ع) ، میتوانست بهترین عیدی شب ولادت امام هشتم باشد. طلوع خورشید صبح ولادت همه چیز را روشن کرد: پرواز اردیبهشت دیروز ، مقصدش بهشت بود. خادم الرضا امروز نوبت خدمتش رسیده بود ، این‌بار در کنار خود امام رضا (ع).. رفت و در میانه ابر ها ما را به‌ خودمان و شرمندگی هایمان وا گذاشت.. او از میان ما پرواز کرد . دیگر قرار نبود زخم زبان های ما را تحمل کند. دیگر قرار نبود با تمسخرش خستگی سفر در جانش دوبرابر شود. او رفت ... رفت و در میانه خدمت به کسانی که مدام به او طعنه می‌زدند ، سوخت و جان داد. او رفت اما یاد او در دل این مردم باقی ماند. ما را ببخش سید محرومان. به یاد شهید رئیسی و همراهانش در پرواز اردیبهشت 🖤