سلام ماه رمضان سال هشتاد و شش بود، که کربلا دعوت شدیم و در ماه مهمانی خدا، مهمان امیرالمومنین علیه السلام و امام حسین علیه السلام بودیم..تاریخ سفر زیارتی ما به علت بسته شدن راه کربلا تغییر کرد و در ماه رمضان افتاد، بنده آن موقع نوجوانی بودم و عظمت زیارت رو به درستی درک نمیکردم.😔😭 چند باری به بهانه درس و مدرسه گفتم نمی آیم. به علت تغییر تاریخ گذرنامه من رسید و راهی سفر معنوی شدیم. ولی معامله کردم که اگر بیایم شرط کرده بیایم حاجتم را می‌گیرم( بیماری و مشکلی داشتم) بازم تا شب های قدر درک نکردم!! و فقط فکر حاجت شخصی بودم. شب قدر با شنیدن یک جمله در حرم دلم لرزید 💔 ( گناهان اگر به اندازه ریگ بیابان هم باشد بخشیده میشوید) با خواندن دعای جوشن کبیر و هر الغوثی یکی از گناهانم از نظرم می‌گذشت 😭 و اشک هایم جاری میشد، حال بسیار عجیبی بود که دیگر تکرار نشد. ماه رمضان آن سال تلنگری بود. و بعد از آن هم تا الان هنوز در حسرت زیارت مجدد کربلای معلی هستم😭.آسمان و ستارگان با آن عظمت ذره ای در کهکشان هستند، انسان که دیگر هیچ نیست ماه مبارک فرصتی برای خودسازی است. در حق همدیگر دعا کنیم. @sabkezendegi_ivle