🔻تشیع بعد از کربلا در سخت ترین شرایط اجتماعی خود به سر می‌برد، گمان امویان به این بود که پس از کربلا ، تشیع از بین خواهد رفت و دیگر ماندنی و ماندگار نیست. در این نقطه تاریک و خطیر تاریخ بود که جسم نیمه جان و پر از زخم و درد تشیع را پس از مقتل سید الشهدا امام سجاد احیاء کرد؛ تیمار نمود و مداوا کرد. امام سجاد را باید احیاگر تشیع بدانیم، امامی که نبودنش به قیمت نبود تشیع تمام می‌شد