بسم الله الرحمن الرحیم سلام و تهنیت در استسعاد از ذکر و تذکره مناقب حضرت نور الاول ، نبی المرسل محمد مصطفی علیه و آله آلاف التحیة و الثناء و السلام من البَلَدیّ و البَدوی و بارقه ای از فضایل حجت الله علی المغارب و المشارق مولانا الصادق علیه صلوات الله الملک الغالب ، نکات ذیل مسطور می گردد: الف: حضرت ابوالقاسم محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب، در ۱۲ ربیع الاول و یا ۱۷ ربیع الاول، در مکه دیده به جهان گشود. آن حضرت آخرین و برترین فرستاده‌ی خدا و پنجمین پیامبر از پیامبران اولوالعزم است. در حجاز مبعوث ؛ اما دینش جهانی شد و عظمت هدایت و ره آورد آن حضرت همه انسان ها را در همه زمان ها در سایه سار هدایت خود می گیرد . تمامی آیات قرآن کریم کتابی به حضرت وحی شد و ایشان مامور به تبلیغ و تبیین آن برای مردم گردید. و تمام قرآن را املاء و حضرت علی علیه السلام آن را نوشت و جمع آوری نمود و آن قرآن اکنون در دیت امام زمان عجل الله تعالی می باشد . پیامبر اسلام مدت ۱۳ سال دین اسلام را در مکه تبلیغ نمود و در سال سیزدهم، برای در امان ماندن خود و پیروانش از آزار مشرکان مکه، به یثرب مهاجرت نمود و در آن شهر که بعدا به افتخار او مدینة النبی نامیده شد حکومت اسلامی را پایه گذاری نمود. رسول خدا صلی الله علیه و آله در سال ششم هجری نامه هایی را به سران قدرت های آن زمان یعنی روم و ایران و ... فرستادند و آن ها را به اسلام دعوت نمود و در سال هشتم هجری مکه را فتح نمود و به دنبال آن مردم شبه جزیره حجاز گروه گروه به دین اسلام پیوستند. پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله در سال دهم هجری حضرت علی علیه السلام را به جانشینی خود معرفی کردند و سه ماه بعد از دنیای فانی رخت بر بستند. نگرانی های پیامبر صلوات الله علیه و آله را می توان در حدیث ذیل تبیین کرد: «اِنّی أَخَافُ عَلَیْكُمُ اسْتِخْفَافاً بِالدِّینِ وَ بَیْعَ الْحُكْمِ وَ قَطِیعَةَ الرَّحِمِ وَ أَنْ تَتَّخِذُوا الْقُرْآنَ مَزَامِیرَ تُقَدِّمُونَ أَحَدَكُمْ وَ لَیْسَ بِأَفْضَلِكُمْ» بر شما از آن بیم دارم که : دین سبک شمرده شود و حکم و داوری خرید و فروش شود و پیوندهای خانوادگی از هم بگسلد و قرآن را وسیله ساز و آواز قرار دهید. *و کسانی را جلو بیندازید که برترین شما نیستند.* با این وصف امت سقیفه بنی ساعده منحوس را راه انداختند و مفضول را بر فاضل مقدم نمودند . یاد و ذکر نام پیامبر صلی الله علیه و آله ده حسنه دارد و اسم آن حضرت عِدلِ اسم الله جل جلاله است ؛ امام صادق علیه السلام فرمود:《مَنْ ذَكَرَ اللَّهَ كُتِبَتْ لَهُ عَشْرُ حَسَنَاتٍ وَ مَنْ ذَكَرَ رَسُولَ اللَّهِ كُتِبَتْ لَهُ عَشْرُ حَسَنَاتٍ لِأَنَّ اللَّهَ تَعَالَى قَرَنَ‏ رَسُولَهُ‏ بِنَفْسِهِ》هر کس خدا را یاد کند برایش ده حسنه می نویسند و هر کس رسول خدا صلی الله علیه و آله را نیز یاد کند؛ برایش ده حسنه می نویسند؛ زیرا خداوند متعال [نام] رسول خود را قرین [نام] خود قرار داده است. https://chat.whatsapp.com/J1vjVHAT2OX5wehMimVSKK اوصاف و فضایل رفتاری و اخلاقی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در امور ذیل خلاصه و فهرست می شود: ۱- هنگام راه رفتن با آرامي و وقار راه مي رفت ۲- در راه رفتن قدم ها را بر زمين نمي کشيد. ۳- نگاهش پيوسته به زير افتاده و بر زمين دوخته بود. ۴- هرکه را مي ديد مبادرت به سلام مي کرد و کسي در سلام بر او سبقت نگرفت. ۵- وقتي با کسي دست مي داد دست خود را زودتر از دست او بيرون نمي کشيد. ۶- با مردم چنان معاشرت مي کرد که هرکس گمان مي کرد عزيزترين فرد نزد آن حضرت است. ۷- هرگاه به کسي مي نگريست به روش ارباب دولت با گوشه چشم نظر نمي کرد. ۸- هرگز به روي مردم چشم نمي دوخت و خيره نگاه نمي کرد. ۹- چون اشاره مي کرد با دست اشاره مي کرد نه با چشم و ابرو. ۱۰- سکوتي طولاني داشت و تا نياز نمي شد لب به سخن نمي گشود. ۱۱- هرگاه با کسي، هم صحبت مي شد به سخنان او خوب گوش فرا مي داد. ۱۲- چون با کسي سخن مي گفت کاملا برمي گشت و رو به او مي نشست. ۱۳- با هرکه مي نشست تا او اراده برخاستن نمي کرد آن حضرت برنمي خاست. ۱۴- در مجلسی نمي نشست و برنمی خاست مگر با ياد خدا. ۱۵- هنگام ورود به مجلسي در آخر و نزديک درب مي نشست نه در صدر آن. ۱۶- در مجلس جاي خاصي را به خود اختصاص نمي داد و از آن نهي مي کرد. ۱۷- هرگز در حضور مردم تکيه نمي زد. ۱۸- اکثر نشستن آن حضرت رو به قبله بود. ۱۹- اگر در محضر او چيزي رخ مي داد که ناپسند وي بود ناديده مي گرفت. ۲۰- اگر از کسي خطايي صادر مي گشت آن را نقل نمي کرد. ۲۱- کسي را بر لغزش و خطاي در سخن مواخذه نمي کرد. ۲۲- هرگز با کسي جدل و منازعه نمي کرد. ۲۳- هرگز سخن کسي را قطع نمي کرد مگر آنکه حرف لغو و باطل بگويد. ۲۴- پاسخ به سوالي را چند مرتبه تکرار مي کرد تا جوابش بر شنونده مشتبه نشود. https://eitaa.com/sayedhosainkhademian