#یک_قطعه_از_کتاب 📚در میان آموزه‌ها و دانش‌های ادبی، هیچ کدام به اندازه معانی، بیان و بدیع بنیادی و کارآمد نیستند. 🔹یکی از شیوه‌های شیرین فریب‌آرایی که بر ایهام، استخدام و جناس استوار است و کم‌وبیش برابر است با آنچه بدیعیان اسلوب الحکیم و قول به موجب خوانده‌اند، البته با گستره‌ای فراخ‌تر، شیوه‌ای است که ما آن را شیرین‌کاری می‌نامیم. 🔹یکی از شیوه‌های شیرین‌کاری که بسیار به قلب مطلب می‌ماند و گاه با آن یکی می‌شود و آن چنین است که چیزی پرسیده شود و در پاسخ چیز دیگری گفته شود، چیزی که پرسنده انتظارش را ندارد و به راستی نیز پاسخ اون نیست اما به گوشزد می‌کند که آنچه گفته شده، سزاوارتر و جستنی‌تر است از چیزی که او پرسیده و بدان پرداخته است. در ادامه چند نمونه از این شیرین‌کاری‌ها را می‌خوانید: 🔹از رندی پرسیدند: نخست تخم‌مرغ بود یا مرغ؟ گفت: آن قدیم‌ها همه‌چیز بود. 🔹از شیخ ما سوال کردند که ای شیخ، در نماز دست بر کجا نهیم، شیخ ما گفت: دست بر دل و دل بر حق 🔹از گاندی پرسیدند: چرا با قطار درجه سه سفر کردی؟ گفت: چون قطار درجه چهار نداریم 🔹مجنون را پرسیدند: حق با حسن‌بن علی است یا معاویه؟ گفت: حق با لیلی است 📌برگرفته از کتاب هنر سخن آرایی(فن بدیع) ناشر: سازمان سمت نویسنده: سید محمد راستگو 🔗 اطلاعات بيشتر و خرید آنلاین: http://samta.samt.ac.ir/content/13942 ◻️ به کانال سازمان «سمت» بپیوندید👇 👉 @sazman_samt