راه را گم نکنید.. روایتی از کشتیبان در امواج فتنه ✍️ حسین شهسواری 🔻دوشنبه است؛ 26 خرداد 1393. به روال دوشنبه‌های دفتر رهبری، افرادی برای دیدار حضور دارند. برخی از این جمع اعضای فراکسیون شاهد مجلس شورای اسلامی هستند. 🔻علی مطهّری یکی از حضّار است و خطاب به رهبر انقلاب می‌گوید: «... من فکر می‌کنم و خیلی از افراد این‌طور فکر می‌کنند که این مسئله‌ ادامه‌ حصر آقای موسوی و کروبی، این خیلی به صلاح کشور نیست. این را شما یک دستوری به قوّه‌ قضائیّه بفرمایید که این را به‌هرحال حل بکنند. اگر لازم است محاکمه بشوند، محاکمه بشوند. همه‌ اطراف و جوانب حوادث سال ۸۸ بررسی بشود و تکلیف این‌ها زودتر روشن بشود. به نظر می‌رسد که این درنهایت به صلاح انقلاب نباشد و احیاناً اگر یکی از این‌ها در حالت حصر از دنیا برود، یک غدّه‌ چرکینی می‌شود، همین‌طور ادامه پیدا خواهد کرد و به نظر من صلاح نیست. این را به‌عنوان یک پیشنهاد عرض کردم. حالا دیگر مصلحت را خودتان می‌دانید. خیلی ممنون.» 🔻گروهی از این‌گونه سخنان علی مطهّری برآشفته شده و حتّی برخی در همان جلسه به آن اعتراض کردند. اعتراضاتی که برخی حضّار جلسه بعدها در فضای مجازی نیز به آن پرداختند... 🔻آقا پس از این سخنان علی مطهّری فرمودند: «ان‌شاءالله موفّق باشید. بسم الله الرحمن الرحیم‏. ما وظیفه داریم که به احترام شهدا، به یاد آنها، به خاطرات آنها، به بازمانده‏هاى آنها، به فرزندان آنها احترام کنیم؛ و این احترام را ما نسبت به همه‌ شماها قائلیم. حرف‌هایتان هم خب نظرات شما است؛ نماینده‌ مجلسید و نظرات، محترم است. اگرچه حالا اختلافاتى در بین انظار دوستان مشاهده می‌شود [امّا] اشکالى هم ندارد؛ مهم این است که آن خطّى که پدران شما براى آن خط شهید شدند، از نظر دور داشته نشود و به شدّت نسبت به آن اهتمام ورزیده بشود... ✅ من در سال 88، مسئله‌ «بصیرت» را مطرح کردم؛ عدّه‏اى این را مسخره کردند؛ «بصیرت» را مسخره کردند. مسخره نداشت، واقعیّت بود؛ الان هم واقعیّت است. معناى بصیرت این است که در فتنه، در بین غبار، راه را گم نکنید. این مهم است. آنچه در سال 88 اتّفاق افتاد، یک گناه بزرگ از سوى کسانى بود که اگر در زمان امام این گناه از آنها سر می‌زد، امام با قاطعیّتى که داشت، برخوردِ خیلى سخت‏ترى می‌کرد. با عوامل این کار ملایمت به‏خرج داده شد. حالا آقاى مطهّرى می‌گوید که این‌ها را محاکمه کنند؛ اگر محاکمه‌ عادلانه‏اى انجام بگیرد، مطمئنّاً احکام آنها احکامى نخواهد بود که شما از آن احکام خوشتان بیاید؛ این را بدانید. آنچه دارد انجام می‌گیرد، در واقع نوعى تساهل است _ که حالا آن تساهل هم به‏خاطر برداشت‌ها و تلقّى‏هایى که ما داریم از اوضاع، به نظرمان جایز است _ وَالّا اگر آن نباشد، کار سخت‏تر خواهد شد. ✅ راه را گم نکنید؛ راه شهدا را گم نکنید؛ اهداف را فراموش نکنید؛ در پیچ‏وخم‏هاى ریزى که سر راه قرار می‌گیرد، دست و پایتان را گم نکنید... باید مرزهاى اصلى محفوظ بماند؛ بدانید مرز حق و باطل کجا است. بله، در داخل اتوبانِ حق، اشکالى ندارد؛ یکى یک‌خرده تندتر می‌رود، یکى یک‌خرده کندتر می‌رود، یکى دست راست می‌رود، یکى دست چپ می‌رود؛ مانعى ندارد؛ در این اتوبان حرکت بکنید. اگر بنا شد که از این اتوبان، شما زاویه دادید به یک سمتى _ یا چپ یا راست، یا کم یا زیاد _ انحراف است، به این باید توجّه کنید؛ یعنى این چیزى است که علاقه‏مندان به شهدا و فرزندان شاهد، بیش از همه باید به آن توجّه کنند. هدف این است که ما این اتوبان و این خط و این صراط مستقیم را از دست ندهیم، این را گم نکنیم؛ اگر این را گم کردیم، همه چیز از دست خواهد رفت. 🔻بله، شما فرمودید دعا کنیم، حتماً دعا می‌کنیم و من دعا می‌کنم همه شماها را، همه‌ کسانى را که در این راه و در این خط هستند، و خدا را شکر می‌کنم بر رویش‌هاى غیر قابل‌شمارشى که در این کشور وجود دارد. 🔻#صراط را دنبال کنید. @serat_ir1