نقدی بر مستند عمامه صورتی صفحه 2 از 2 آیا گریه های علامه جوادی آملی در باب ربا و محاربه با خدا را ندیده‌اند؟ اگر دیده اند و منعکس نکرده‌اند باید گفت متاسفانه کم فروشی کرده‌اند اما اگر به گوششان نرسیده و اندکی جستجوی اینترنتی هم نکرده‌اند ایراد مجددا متوجه کارگردان و تیم تحقیق مستند است. آیا بهتر نبود در این مستند به عدم انعکاس گسترده مطالبات اقتصادی و معیشتی و ضدفساد علما و مراجع در فضای رسانه ای و مجازی پرداخته میشد تا معلوم شود علت بیشتر دیده شدن نقد بی حجابی از نقد اقتصادی چیست؟! 🔹۴_ یکی از نقاط قوت مستند، نقد امر به معروف و نهی از منکر طبقاتی است. اینکه برخی به دلیل قدرت و ارتباطات، فراتر از قانون باشند پذیرفتنی نیست و بلکه اولویت در برخورد با اصحاب قدرت و ثروت است. 🔹۵_ یکی از قسمت های مهم مستند، نقد نوع مواجهه مخالفین حکومت است. به نحوی که اگر چنین افرادی قدرت داشته باشند فراتر از هر دیکتاتوری عمل خواهند کرد. 🔹۶_ اینکه نگاه تنها بخشی از جامعه سرایت به کل داده شود و افکار و اندیشه و ادراک آن را فهم کل جامعه تلقی کرد، استقراء ناقصی است که کارگردان برداشت برهان منتج از آن کرده و آن را به خورد مخاطب داده است که برخلاف ماهیت مستند ها_که برای آگاهی بخشی است _ مخاطب را در جهل فرو میبرد. 🔹۷_ در این مستند مطلقا توجهی به کم و کیف تبلیغات منفی دشمنان دین و ایران بر علیه روحانیت نشده است، به گونه‌ای که گویا روحانیت هیچ معارضی ندارد. 🔹۸_ بهتر بود به تشکل‌های مختلف فکری و سیاسی در بین روحانیون و ارتباط آن با عامه مردم هم توجهی میشد. قطعا افرادی مثل حسن روحانی نماینده اکثریت طلاب نیستند اما عملکردشان در اشرافی‌گری و بی‌تدبیری و بی‌خیالی (مثل قضیه صبح جمعه) به پای همه نوشته میشود و انتظار این است یک مستند این تفاوت ها را برای مخاطب خود عیان کند نه اینکه تلویحا تایید کند. 📌در پایان باید اشاره شود کارگردان این مستند را جزو نیروهای جوان و دغدغه‌مند می‌شناسیم به همین دلیل برادرانه توصیه می‌کنیم قبل از ورود به چنین مسائلی حتما کار تحقیقی گسترده ای انجام شود و نظرات افراد مختلف و مخصوصا موفق و شاخص در چنین حوزه‌هایی در مستند منعکس شود تا نه مخاطب را گمراه کند و نه ناخواسته موید تبلیغات دشمنان باشد. 🔻#صراط را دنبال کنید. @serat_ir1