اینجا هنوز که میشه توی ویترینِ شیرینی‌فروشی‌ها زولبیا بامیه‌ها دلبری میکنن 🍰 اینجا هنوز موقع سحری، چراغ خونه‌ها یکی‌ یکی روشن میشه 🏠 اینجا هنوز درباره «زندگی پس از زندگی» حرف میزنن ⏳ اینجا هنوز به دختر بچه‌های روزه‌‌ اولی، ماشاءلله میگن 👧🏻 اینجا هنوز روی شُله‌زردهایی که برامون میارن، با دارچین «یاعلی» مینویسن 💛 اینجا هنوز هر روز، یک جزء قرآن میخونن 📖 اینجا هنوز صدای اذان، شهر رو پُر میکنه 🌱 من به حرف اونایی که میخوان دین رو فراموش شده جلوه بدن و میگن مَردم دیگه روزه نمیگیرن باور ندارم! ☺️ هنوز بی‌دین‌ها پویش روزه‌خواریِ علنی راه می‌اندازند تا با رمضان مبارزه کنند؛ پس رمضان هست. مبادا «برو بابا کی دیگه روزه میگیره» گفتن‌های چند نفر، عصبیت کنه! شب‌ِ قدر که جمعیت فوق‌العاده شب‌زنده‌داران رو ببینی، میفهمی که تو تنها روزه‌دارِ شهر نبودی 🙂🌸 توی شهر، پُر است از روزه‌دارهایی که لب‌هایشان ترک خورده.. اینجا همه ما روزه‌ایم ✋🏻 نماز و روزهات قبول عزیزِ خدا ✨