🏴 ای تیر غمت را دل عشاق نشانه جمعی به تو مشغول و تو غایب ز میانه آرزویش این بود که پاکیزه به دیدار پروردگارش نایل شود؛ درجنگ باخصم چون گرزی سخت بودوبه هنگام نوازش یتیمان چون پرپروانه لطیف! گهگاه بایدالتماسش می‌کردندتاازبالای خاکریز پایین بیایدکه مباداهدف قناسه‌چیان داعشی قراربگیردوبعضاًبایدازاوخواهش می‌کردندتا مصاحبت خاضعانه وصمیمانه‌اش راباپیرمردان وپیرزنان فرزندازدست داده درروستایی دورافتاده کوتاه کندتابه فلان قراروبهمان جلسه برسد.آن جاکه لازم بودبجنگددرخط مقدم می‌ایستاد،آنجاکه نیازبه نجات سیل‌زدگان وزلزله‌زدگان احساس می‌شددر میانه‌ی معرکه حضور داشت. جایی به بلندکردن بچه‌ی شهیدازروی صندلی معترض می‌شدو جایی دیگرازهم‌وطن بدحجابش دربرابر هجمه‌های نامعقول افراطیان دفاع می‌کرد.هم به این وری‌هااعتراض داشت وهم آن وری‌ها را نصیحت ونهی می‌نمود.به هرکه می‌رسیداز مرجع‌تقلید و همکاروهمرزم ورفیق و...می گفت: «ازمن راضی هستید؟» حاج قاسم که بودکه اینقدرخلق الله راجدی می گرفت؟ انگاراوآن پاکیزگی مطلوبش راتنها در نیایش‌های شبانه‌اش جستجو نمی‌کرد،وی حقیقتاًدرمیان انسان‌هاوباآن‌هازیست،چنان زیستنی که پایانش جزشهادت نبود!گویی از معدودکسانی بودکه حقیقتاً "زندگی" کرد؛ جنگید،عبادت کرد،عشق ورزیدورفت! آن چه درتشییع میلیونی حاج قاسم سلیمانی مشاهده کردیم ومحبوبیت فراوان ایشان در میان تمام اقشارجامعه، درواقع حاصل «سبک زندگی»آن مردبزرگ بود.دریغا که امروزپس از حسرتی یک‌ساله،به جای خالی‌اش می‌نگریم. روحش شاد،یادش گرامی وراهش پررهرو به مناسبت اولین سالگردسردار دلها #کانال۱۲ @shahid_javad_allahkaram