از شهید عباس نجفی وصیت‌نامه مکتوب به یادگار نمانده است؛ با این حال در سفارش‌هایی که به همسر و خانواده داشته‌اند، جملاتی وجود دارد که کمتر از وصیت نیست. الف: وقتی بر اثر عوارض شدید شیمیایی در بیمارستان بستری بود، به همسرشان گفتند: دعا نکن درد نکشم، دعا کن کم نیاورم. همچنین به برادرانش گفته بود، در این مدت آن‌قدر درد کشیده‌ام که حد ندارد؛ ولی نخواستم دیگران بفهمند تا کسی بر من ترحم کند. ب: با حضور در مسجد امام جواد(علیه السلام) معلم بودنش را به بچه‌های مسجد نشان داد. هنوز آن‌ها نام و یاد او را به فراموشی نسپرده‌اند. در جلسه‌ای در روزهای قبل از شهادت به بچه‌های مسجد سفارش کرد که نیکی کردن به پدر و مادرتان را سرلوحه زندگی قرار دهید و هیچ‌گاه نگذارید، امور مسجد به دست کسانی بیفتد که اعتقاد قلبی به راه و سیره شهدا و امام(قدس سره) ندارند. @shahid_modafe_haram_miladheidari