مادر شهید حسین جزایری : «حسین ،احترام زیادی برای من و پدرش قائل بود. هرگز اجازه نمی‌داد لباس‌هایش را بشویم. پسرم بسیار دلسوز و مهربان بود و تا جایی كه می‌توانست، به دیگران كمك می‌كرد. همیشه لبخند بر لب داشت و خوش‌خلق بود.» «وقتي او را باردار بودم،‌ مراقب لقمه اي كه مي خوردم، بودم تا حلال باشد. قرآن تلاوت مي كردم و دعا مي خواندم. به راستي كه مراقبت هايم خوب جواب داد؛ چرا كه وقتي به سنّ دوازده سالگي رسيد، تمام نمازهايش را بدون اين كه كسي مطلع شود، در مسجد مي خواند. مي گفت:‌ مي روم بيرون كار دارم، زود برمي گردم. اما به مسجد می‌رفت و نمازش را مي خواند و برمي گشت.»