اگر ما نباشیم، کسان دیگری می آیند که این پرچم را بالا نگه دارند ماندن در این راه طاقت می خواهد که خیلی از ما مدعی ترها کم آوردند معلوم است؛ راه با این فراز و نشیب، تمسخر دارد، توقف و انفعال دارد؛ هزینه هم دارد غر نزن برادر؛ بجنگ... کار که به آخر می رسد به سینه کش کوه که می رسی جانی نیست و نفس بالا نمی آید؛ پایین را هم که نگاه می کنی، جماعتی نشسته اند، بازی می کنند یا دارند می روند اینجا انگار همه نیروهای ماورایی می‌ریزند روی سرت که« حالا تا اینجا آمدی، بس است، برگرد و به زندگی ات برس، مگر فقط تو باید بروی بالا؟ بقیه را ببین؟ تو‌ هم حق زندگی کردن داری؛ نداری؟ این تازه ابتدا است؛ یا ابتدای عزیمت یا ابتدای سقوط! بروی بالا؛ همه به سمت تو‌می آیند، حتی آنها که داشتند بازی می کردند یا می رفتند اما اگر برگردی، دل بسیاری را که دارند به سمت تو می آیند خالی می کنی و آنها هم بر می گردند اگر بمانی، پرچم شده ای و اگر برگردی، اگر بعد از آن هر قله دیگری را بزنی بازهم از خودت بدت می آید؛ چون کار قبلی را تمام نکردی... لاتستوحشوا فی طریق الهدی لقله اهله... ڪانال "شهیدحسن‌مختارزاده" .🌷. [ https://eitaa.com/joinchat/475726088C2e997a476a ]