فاطمه یک آسمان ادراک بود فاطمه خورشید روی خاک بود قلب حق در سینۀ او می طپید از سر انگشتش نجابت می چکید چشم زمزم از غمش نمناک بود دامنش از آب کوثر پاک بود آسمانی بود صاف و بی کران قصه گویی بود در شهر کران دستهایش خوابگاه پینه بود قلب پاکش قتلگاه کینه بود خاک پایش آبروی خاکیان آستـانش معبـد افـلاکیان صالحات باقیاتش مستمر بذل و جودش همچو قبرش مستتر ماه در پیشانی او خانه داشت شمع رویش یک جنان پروانه داشت تار گیسویش کمند شیر بود فاتح خیبر در آن زنجیر بود خانه اش در سادگی ممتاز بود هر چه در آن خانه بود اعجاز بود لاله زار لاله هـای ناز بود در به روی مستمندان باز بود گرچه یک زن با هزاران درد بود زن مگو او یکتنه صد مرد بود در مصاف دشمنان نستوه بود پشت حیدر او مثال کوه بود یکشنبتون متبرک به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها