«و أوصیه بأن یدفن معي قمیصے الأسود الذی کنت أرتیدیه فے شهرے محرم و صفر و أوصیہ أن یضع مندیلی الذی طالما جففت بہ دموعے المنهملة فے رثاء جدي الحسین المظلوم و أهل بیته المکرمین و مسحت به وجهے، علے صدرے داخل الکفن.» «و سفارش می‌ڪنم او "وصے ایشان" را به اینڪہ لباسِ سیاهی ڪہ در ماه‌هایِ محرم و صفر می‌پوشیدم، با من دفن شود. و سفارش می‌کنم به دستمالے ڪہ اشک‌هایِ زیادے در رثایِ جدم حسینِ مظلوم-و اهلِ بیتِ مڪرمِ او ریختہ و صورتِ خود را با آن پاڪ می‌ڪردم، بر رویِ سینہ در کفنم بگذارند.» ... فرموده‌اے ڪہ: اَشکِ شما مرهمِ من است اَشکِ مرا بریز ڪہ مرهم ڪنے مرا... بر رویِ سنگ قبرِ من این گونہ حڪ ڪنید اینخانہ زادِ روضہ و مجنونِ ڪربلاست.