2️⃣علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- فَلَمَّا نَزَلَتِ الْوَلَایَهًُْ وَ أَخَذَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) الْمِیثَاقَ عَلَیْهِمْ لِأَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) آمَنُوا إِقْرَاراً لَا تَصْدِیقاً، فَلَمَّا مَضَی رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) کَفَرُوا فَازْدَادُوا کُفْراً لَمْ یَکُنِ اللهُ لِیَغْفِرَ لَهُمْ وَ لا لِیَهْدِیَهُمْ طَرِیقاً إِلَّا طَرِیقَ جَهَنَّمَ.
🔰علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وقتی امر ولایت نازل شد و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) پیمان ولایت علی امیرالمؤمنین (علیه السلام) را از آنان گرفت، اقرار به ایمان کردند امّا [در دل] آن را تأیید نکردند. وقتی رسول خدا (صلی الله علیه و آله) از دنیا رفت؛ کسانی که کافر شدند، و [به خود و دیگران] ستم کردند، هرگز خدا آن‌ها را نخواهد بخشید، و آنان را به هیچ راهی هدایت نخواهد کرد.
✅تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۵۳۲ بحارالأنوار، ج۳۱، ص۵۷۶/ البرهان
#سوره_نساء
#صفحه104
#آیات168