خدايا می دانی چه می كشم؛ پنداری چون شمع ذوب مي‌شوم.... ما از مردن نمی هراسيم، اما می ترسيم بعد از ما ايمان را سر ببرند و اگر بسوزيم، روشنايي میرود و جاي خود را دوباره به شب مي‌سپارد.... پس چه بايد كرد؟ از يك سو بايد بمانيم تا شهيد آينده شويم و از ديگر سو بايد شهيد شويم تا آينده بماند. هم بايد امروز شويم تا فردا بماند و هم بايد بمانيم تا فردا شهيد شويم. عجب دردي! چه مي‌شد امروز شهيد مي‌شديم و فردا زنده مي‌شديم تا دوباره شهيد شويم؟! @zendagibazendagishohada