🌹رسول اکرم صلوات الله علیه فرمودند: 💠کسی که برای خدا اذان یک نماز را از روی ایمان و اخلاص و تقرب به درگاه خداوند بگوید، خدا گناهان گذشته او را ببخشاید و بر او منت نهد که بقیه عمرش در عصمت الهی باشد و در بهشت او را در یک جا همنشین شهیدان نماید. 📚بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۲۵ 👈اینکه برای گفتن یک اذان قبل از نماز چنین آثاری ذکر شده است بیانگر جایگاه ویژه این عمل است، از جمله، بخشش همه ی گناهان گذشته، عطای مقام عصمت(که بسیار مقام بلندی است) و همنشینی با شهدا در بهشت. همانطور که اول حدیث ذکر شده است این اذان باید با اخلاص گفته شود تا چنین آثاری را به ارمغان آورد، وگرنه هستند کسانی که سال های سال اذان گفته اند در نماز هایشان ولی به مقام عصمت نرسیده اند و هنوز گناهانی از آن ها سر می زند، مقام عصمت مقامی است که شخص بر اثر تزکیه نفس و مصفا کردن قلبش حقیقت گناه را با چشم برزخی می بیند و عامدا و اختیارا گناه را ترک می گوید به سبب دیدن چهره کَریه گناه. عرفا گویند اگر هر عملی با قلب انجام شود به یکباره چشم برزخی انسان را باز می کند، شهید احمد علی نیّری از یک نگاه حرام چشم پوشید و چشم برزخی اش باز شد و یا مرحوم رجبعلی خیاط از یک رابطه نا مشروع چشم پوشید و چشم برزخی اش باز شد، باید بدانیم که این افراد همچون سایر افراد یک زندگی عادّی داشتند ولی بر اثر یک ترک گناه با قلب، مقام عصمت نصیبشان شد، در واقع رسول خدا می خواهد بگوید که اگر یک اذان نماز را با قلب بگویی، چشم برزخی ات باز می شود و به مقام عصمت می رسی. باید از خدا بخواهیم که توفیق انجام حتی یک عمل با قلب را به ما در طول زندگیمان بدهد که همان یک عمل دنیا و عقبی را کافیست. @Quranahlebayt 🏴🏴🏴🏴