یعنی: چون پذیرش دین یک امرِ قلبی و یک باور است است، نمی شود کسی را مجبور کرد که تو قلباً معتقد(به قیامت و...) باش و این را باور کن. و این نباید یک توجیهی بشود برای اینکه حالا که من باور ندارم، پس لازم نیست که حجاب داشته باشم! در باور کسی را نمی توان مجبور کرد در ظاهر می توان! چرا؟ چون کسی از طریق باور نمی تواند جامعه را به گناه بکشاند، لکن از طریق ظاهر "پوشش بد" می تواند و چون می تواند، قانون او را ملزم به رعایت می کند و این را عقل سلیم "سالم" هم تایید می کند. کسانی که کمر همت خود را برای مقابله با حیا و عفت بسته‌اند، قانون و مجریان قانون هم وظیفه دارند که کمر خود را برای مقابله با او ببندند. دو دو تا، چهارتاست... 📌انتشار بدون لینک: 📋 مکتوباتِ یک طلبه 👇 🇮🇷@talabeh69