سلام علیکم فصلی نو ۲۸ ـ🌿🌹🤲💦🤲🌹🌿 پنجشنبه ۱۱ بهمن ۱۴۰۳ 🌿 روایت، شرح‌دعاءوزیارت🌿 ــ👇📖ــ روایت ــ📖👇ــ قال ابُو مُحَمَّدٍ الْعَسْكَرىّ عليه السلام: لَيْسَتِ الْعِبادَةُ كَثْرَةَ الصِّيامِ وَ الصَّلاةِ، وَ إنَّما اَلْعِبادَةُ كَثْرَةُ التَّفَكُّرِ فِى أمْرِ اللّهِ.  امام عسكرى عليه السلام فرمود: عبادت به روزه و نماز زياد نيست، بلكه عبادت، زياد فكر و انديشه كردن درباره كار و امر خداست. که البته با تفکر در کار و امر خداوند، انسان در مسیر بندگی او قرار می‌گیرد. به انحام واجبات به بهترین وجه اهتمام می‌ورزد و بدون افراط و تفریط و در حد اعتدال وارد انجام برخی مستحبات می‌شود. 🌹شرح دعای‌خَابَ الْوَافِدُونَ 🌹 در شرح دعای‌خَابَ الْوَافِدُونَ عَلَی غَیرِک، .... رسیدیم به چهار دعا و خواسته ویژه. و در روزهای قبل دو خواسته اول: اَللّهُمَ‏ فَاهْدِنى‏ هُدَى الْمُهْتَدينَ، وَ ارْزُقْنِی اجْتِهَادَ الْمُجْتَهِدِینَ یعنی: خدایا مرا به راه ره‌یافتگان بدار و تلاش تلاشگران را روزی‌ام کن. را شرح نمودیم. باقی می‌ماند: ۳، وَلا تَجْعَلْنِی مِنَ الْغَافِلِینَ الْمُبْعَدِینَ و ۴، وَ اغْفِرْ لِی یوْمَ الدِّینِ. یعنی: خدایا مرا از بی‌خبران دورشده قرار مده و روز جزا آمرزشت را نصیبم کن. توضیح این که: در خواسته سوم یعنی «وَلاتَجْعَلْنى‏ مِنَ‏ الْغافِلينَ الْمُبْعَدينَ»؛ میگوییم: خدایا یک وقت نشود که من جزو افرادی قرار بگیرم که هم اهل غفلت، و هم اهل بُعد و دوری از تو هستند. زمانی محشر و قیامت برپا خواهد شد و در دادگاه و محکمه عدل الهی بندگان خدا باید محاسبه شوند تا مشخص شود چه کسی بهشتی و چه کسی جهنمی است. در آن روز و در آن جایگاه برخی سریع عبور می‌نمایند ولی برخی انتظار می‌کشند و معطلی دارند. از برخی روایات برمی آید که طولانی بودن روز قیامت و مواقف آن به وضعیت عقیده و عمل انسان‌ها بستگی دارد. و به همین دلیل، بر مؤمنان و پارسایان بسیار زودگذر خواهد بود. در این دعا خواسته امام صادق علیه السلام این است که؛ خدایا! مبادا در آن روز و در آن وادی، ما را وارد این راه‌ها، غفلت‌ها و دوری‌ها کنی! که ما دوست داریم از جمله بندگان نزدیک تو باشیم. و اما خواسته چهارم امام صادق این است که؛ «واغْفِرْلى‏ يَوْمَ‏ الدّينِ»؛ یعنی؛ در روز جزا مرا بیامرز و گناهان مرا بر من ببخش. یوم الدین (روز جزا) یکی از اسماء روز قیامت است. «مالک یوم الدین» در سوره حمد به این مفهوم است که خدا مالک روز قیامت و روز جزا است. در آنجا ما به لطف خدا نیاز بسیار داریم لذا می‌گوییم خدایا در آن روز من را ببخش یعنی قلم عفو بر سیاهی نامه من بکش تا دیگر آنجا من منتظر نشوم که بازخواست و مورد مواخذه و مجازات قرار بگیرم. آن موقع روز و ساعت سرنوشت‌سازی است. که انسان  اینگونه دست گدایی به سوی خدا ببرد. این را چه وقت انسان می‌تواند انجام دهد؟ وقتی که تا در دنیا نفس می‌کشد و زنده است اهل استغفار و طلب بخشش بوده. وگرنه آنجا که برود دیگر کار تمام است و دیگر در آنجا نمی‌توان به خدا اغفرلی گفت. بلکه در این دنیا باید اغفرلی گفت و در آنجا محصول این را برداشت کرد. اگر در آن وادی کسی درخواست بخشش نماید ندا می‌آید که؛ خداوند در دنیا با ارسال رسولان و انزال کتب حجت را بر شما تمام کرده بود. اکنون که اینجا آمده‌ای دیگر هیچ کاری نمی‌توانی انجام بدهی. پس باید در دنیا مراقب می‌بودی. توجه شود که در این فراز پایانی و دعای چهارم، خواسته‌ای و حاجتی را از خداوند درخواست داریم که لب مطلب است. اگر در آن مطلب توفیقی نداشته باشیم در قیامت کمیت‌مان لنگ است و کارمان به کلی به محرومیت کشیده می‌شود. خلاصه جمع این دو فراز پایانی و دعایی که امام صادق (ع) به ما یاد می‌دهند که در همین دنیا بخوانیم این است که؛ گیرم که من هم اهل غفلت و هم اهل بُعد و دوری از تو هستم. خدایا دست ما بگیر و از این راه‌ها، غفلت‌ها و دوری‌ها نجات بده! و بر ما ببخش قبل از آنکه از این دنیا برویم. پس در این روز پایانی ماه رجب و در آستانه ورود به ماه شعبان با اعتقاد به انچه در آغز این دعا تا بیان خواسته‌ها گفتیم، می‌خوانیم؛ اَللّهُمَ‏ فَاهْدِنى‏ هُدَى الْمُهْتَدينَ، وَ ارْزُقْنِی اجْتِهَادَ الْمُجْتَهِدِینَ وَلا تَجْعَلْنِی مِنَ الْغَافِلِینَ الْمُبْعَدِینَ وَ اغْفِرْ لِی یوْمَ الدِّینِ. یعنی: خدایا مرا به راه ره‌یافتگان بدار. و تلاش تلاشگران را روزی‌ام کن. و مرا از بی‌خبران دورشده قرار مده. و روز جزا آمرزشت را نصیبم کن. ان شاء الله تعالی، التماس دعا.