وقتی امید خیر از کانون شر هست؛ منجی بعضی کدخدای حیله‌گر هست؛ جسم وطن از درد این دشمن‌پرستی سهمش دهانی خشک با چشمان تر هست با وعده‌های پوچ‌تر از پوچ شیطان نانش همیشه غرق در خون جگر هست او که فریب از طینتش سرچشمه دارد در وعده‌های نسیه‌اش آیا اثر هست؟ این غافلان مست و مشتاقش چرا پس؟ هردفعه حجم سادگی‌شان بیشتر هست حتما خطا پیش آمده در کار و سهویست رودست خوردن از کسی یک‌بار اگر هست اما رکب‌ پشت رکب عادیست آیا؟ آخر مگر مسئول هم اینقدر ...ر هست؟! ✍ ✒️@sherkadeh