به نام خدا حتی مدیریت یک خانواده کوچک چند نفره هم، مشکلات خاص خود را دارد و وجود برخی نقاط ضعف در آن، اجتناب ناپذیر است؛ چه رسد به اینکه انتظار داشته باشیم، کشور پهناوری مثل ایران، بدون مشکل و نقطه ضعف، اداره شود و همه چیز وفق مرادمان باشد؛ برای هر انسان منطقی و اهل درک، وجود برخی کم و کاستی ها، آن هم در حین تحریم و در حالی‌که مکر و دسیسه دشمن هم چاشنی آنست، چندان غیر منتظره نیست، لکن تعجب اینجاست که در برخی موارد، آنهایی که از این نظام، بیشترین بهره مندی را داشته اند و در سر سفره ایران عزیز، بزرگ شده و به نان و نوایی رسیده اند، در بزنگاههای تاریخی و حساس، "بی وفا" ظاهر می شوند؛ انگار نه انگار که همه پیشرفت و رشد خود را مدیون این آب و خاک و نظام مقدس هستند!!! باید خون گریست به حال آنهایی که نمک می خورند و نمکدان می شکنند و دستی را که کمکشان کرده تا بلند شوند، گاز می گیرند! با مشاهده برخی تاسف های اخلاقی فاحش از افراد مثلا معروف، اینکه به وجدان خود چه جوابی خواهد داشت یا با چه رویی به وطن باز خواهند گشت؟! به خود قدر نشناسشان می سپاریم اما، اینکه جواب شهدا و خانواده هایشان را چه خواهند داد،جای بسی تامل است و دل هر انسان آزاده ای را می آزارد! کودکی که گیسوان کودکی اش، در لابه لای بتن های فروریخته سقف خانه اش، منتظر شانه غیرت ایرانی بود را، چطور قانع خواهند نمود که عوض شانه مهر زدن بر زلف کودک معصوم، با عامل جنایت دست داده اند ؟! مماشات با متجاوز وطن (ناموس) عین بی غیرتی ست؛ حداقل انتظار، ضربه متقابل بدون هر گونه ملاحظه کاریست! در هر بعدی امکان گذشت باشد، در موضوع وطن (ناموس)، هیچ کوتاه آمدنی در رگهای غیرت ایرانی، تعریف نشده است! از اینرو، ایرانیان اصیل، بی غیرتها را به محفل عزتمندی و شرف خود نمی پذیرند و همان بهتر که دور باشند! ✍️محسن سرخوش (به نفع ملت) 🇮🇷اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج🇮🇷 کانال رسمی شهید محمدرضا الوانی👇 https://eitaa.com/shahidmohammadrezaalvani