✍نکته ایی که درباره زیارت و یا هر عمل مستحبی می خواستم عرض کنم، این بود که علیرغم تمام پاداش های فراوانی که برای اعمال مستحبی از جمله پیاده روی زیارت اربعین قرار داده شده است، مساله‌ی مهم تر از آن این است که ببینیم در حال حاضر وظیفه اصلی ما به عنوان یک انسان موحد و یک محب و پیرو آل الله (صلوات الله علیهم اجمعین) چیست؟ گاهی چه بسا پاداش انجام ندادن عمل مستحبی و یا نرفتن به چنین زیارتهایی، خیلی خیلی بیشتر از انجام دادن و رفتن به زیارت اربعین حسینی است ... از جمله‌ی آن موارد عبارتند از اولویت خدمت به والدین و یا جلب نظر همسر و یا هر امر واجب دیگری است. چند روز پیش یکی از دوستان را دیدم که دستش شکسته بود و به گفته خود اصلا توان درست کردن غذا را نداشت و گاهی گرسنه می خوابید و حتی از انجام کارهای شخصی خود بسیار در مشقت بود چون فرزندانش به کربلا رفته بودند و مادرشان را در چنین وضعیت دردناکی تنها گذاشته بودند...💔 لذا اینکه گاهی بالای منبر گفته میشود که تک تک شما زائرین را امام حسین(ع) دعوت کرده و شما را از بین این همه مخلوق گلچین کرده است و غیره، همه اش بستگی به این دارد که آیا اصل عمل مستحبی مورد قبول الهی هست یا اینکه خدای نکرده نه تنها پاداشی ندارند، بلکه مورد غضب آقا امام حسین (ع) هم قرار گرفته اند. پس مهمتر از عمل مستحب، عمل به وظیفه است. چنانکه رسیدگی به والدین و یا جلب رضایت همسر، عمل واجبی است که نباید فدای عمل مستحب گردد. ای کاش قبل از انجام هر عمل مستحبی ابتدا به این بیاندیشیم که آیا این عمل موجب ضایع شدن امر واجب دیگر و یا کار حرامی می شود یا خیر؟ آنگاه آن عمل را انجام بدهیم و یا ترک کنیم و بدانیم که اعمال مستحبی ما فقط و فقط درصورتی که مورد رضایت الهی باشد، مستوجب پاداش است و الا نه تنها پاداشی ندارد، چه بسا با آن عمل به اصطلاح مستحب (اگرچه زیارت اباعبدالله الحسین باشد) خدای ناکرده مورد خشم و غضب الهی هم واقع میشویم. 🇮🇷الـٰلّهُمَ؏َجــِّلِ‌لوَلــیِّڪَ‌اَلْفــَرَجْ‌🇮🇷 کانال رسمی شهید محمدرضا الوانی👇 https://eitaa.com/shahidmohammadrezaalvani