به پیشواز نیمه‌ی شعبان آمده‌ام! با هزاران امید، و از پس هزاران ناامیدی! به پیشواز آمده‌ام، تا، غبار از سر و رویت برگیرم، و پاهای خسته‌ی هزار ساله تو را بر دیده نَهَم، و خوش آمد بگویمت! به پیشواز میلادت، سالهاست شمعی در دلم روشن داشته‌ام، تاوقت ِآمدنت، قلبم را چراغان کنم! هر سال نیمه‌ی شعبان که به پیشوازت می‌آیم، یک تکه از قلبم را در تاریخ جا می‌گذارم، و همین سالهاست که دیگر اثری از من نخواهد بود! پس به خاطر خدا! این نیمه‌ی شعبان بیا!💚💔