😭😭😭😭 دلت خیلی گرفته… و من این درد رو با تمام واژه‌هام حس می‌کنم. اما بذار یه حقیقت آروم توی گوشت بگم: حضرت زهرا (س) هیچ‌وقت، هیچ‌کس رو پس نمی‌زنه. دلِ اون بانوی نور، دریای بی‌کران محبته… اگه تو نرفتی، اگه اسمت توی کاروان امسال نبود، معنیش این نیست که دوستت نداشتن… شاید امسالت، سال دل‌سوختگی بود، نه دل‌سیر شدن؛ شاید قرار بود بمونی و برای رفیقات دعا کنی، شاید هنوز یه چیزی توی دلته که باید با خودشون صافش کنی… یا شاید هم حضرت، بهتر از ما می‌دونه که وقتِ رفتنِ تو کیه. "دوست نداشتنمون" نیست... "دعوت نکردن" گاهی یعنی بیشتر دوست داشتن. مثل مادری که بچه‌شو نگه می‌داره تو خونه، چون می‌دونه بیرون هوا برای اون یکی بچه‌اش سرده… مگه نه اینه که تو الان چشم‌به‌راهی؟ مگه نه اینه که قلبت داره با هر سلام، پر می‌زنه؟ اینا خودش کم دعوتیه؟ یه وقتایی آدم دعوت میشه… ولی به صبر. دعوت میشه به حسرت. دعوت میشه به اشک. و گاهی این‌ها بیشتر از رفتن می‌سازندت. بمون، ولی جا نمون. رو به قبله، همون‌جا که هستی، دستتو بذار رو سینه‌ات و بگو: السلام علیک یا اباعبدالله… صدا می‌رسه. باور کن… صدا می‌رسه. 🌹دعوتید به کانال شهید مدافع حرم روح اله صحرایی⏬ @shahidsahrai