💢 برو از مادرت بگير معروف بود كه هر كس از آيت‌الله بهجت(ره) می‌پرسيد كه چه بايد کرد؟ می‌گفتند «انجام واجبات و ترک محرمات» البته منظور اين نبود که فقط با انجام واجبات، همه کارهايت هم درست می‌شود، منظور اين است که تا اين قدم اول درست نشود، نوبت به چيز ديگری نمی‌رسد. ايشان به اين نكته هم عنايت داشت ‌که اگر کسی واقعاً درصدد باشد که خدا را اطاعت کند، خدا رهايش نمی‌کند و به هر صورتی كه باشد به او می‌فهماند که چه‌کار بايد بکند. من قصه‌ای را از ايشان برايتان نقل کنم که مؤيد اين معنا و اين مشی ايشان است كه کمتر در جزئيات به افراد توصيه می‌کردند اين کار را بکن يا آن کار را نکن. عصرها در منزلشان درس بود. منزل سابقشان ته يك بن‌بست بود كه دو خانه در آن كوچه بود. همسايه‌شان بچه‌های کوچکی داشتند كه می‌آمدند در خانه می‌نشستند و بازی می‌کردند. يک روز که ما رفتيم درس ايشان، فرمودند که من از اين بچه‌ها چيز ياد گرفتم؛ از اين بچه‌هاي پنج‌شش‌ساله! ما تعجب کرديم. فرمودند: من اين‌جا نشسته بودم داشتم مطالعه مي‌کردم كه يک فقيري آمد در خانه به اين بچه‌ها گفت که «برو یک‌چیزی، ناني، پولي برای من بياور. من فقيرم گرسنه‌ام.» آن بچه به آن فقير گفت «برو از مامانت بگير!» آن بنده خدا دوباره گفت «بچه‌جان! من که مامانم اين‌جا نيست، تو برو به مامانت بگو فقيری آمده در خانه، یک‌چیزی به او بده.» دوباره بچه گفت: به تو گفتم که برو به مامانت بگو! دو بار سه بار مدام اين فقير اصرار می‌کرد برو یک‌چیزی بگير و برای من بياور ولی بچه می‌گفت به تو گفتم که برو از مامانت بگير. بعد ايشان برای ما گفتند اگر ما خدا را به‌اندازه مامان قبول داشتيم و اين اندازه كه اين بچه به مامانش اعتماد دارد، ما هم به خدا اعتماد داشتيم مشکلات ما حل می‌شد. ما خدا را اندازه مامان هم قبول نداريم. در خانه همه مي‌رويم غير از خدا. (خاطره‌ای از آيت‌الله مصباح يزدی) 🆔 @Shamimeashena