اما وقتی به یاد خدایی و برای رفتن به‌ سمت خدا تلاش می‌کنی، می‌بینی که همۀ ذرات و اشیاء عالم با تو خوب می‌شن! لباست با تو خوب می‌شه! آب و غذایی که می‌‌خوری با تو خوب می‌شه! مهربونی ِ این عالم رو با خودت می‌بینی، اون‌وقت احساس وحشت و تنهایی توی دلت از بین می‌ره و دچار غم و غربت نمی‌شی:) . .