اصلا جا میشه این حجم از غم پشت کلمات؟ جا میشه پشت و حرف و نوشته ها؟ میشه نشست و هیچکاری نکرد؟ نه اصلا ببین، میشه دروغ گفت؟:))))))))) نمیشه؛ اصلا نمیشه. نمیتونم بشینم و هیچی نگم و هیچکاری نکنم. مثل یه بچه ای که همش استرس داره و میخواد جایی بره ولی نمیتونه، مثل کسی که نمیتونه کاری بکنه. بر نمیاد کاری از دستش. چمیدونم. یه چیزی شبیه همه ی اینا. چه کاری بر میاد از دستم؟ از دستمون؟ میشه بگید تروخدا؟ هرچی باشه انجام میدم عزیزانم. هرچی:))))