❓پرسش سلام علیکم با توجه به آيه‌ی ۲۷ سوره‌ی مائده که خداوند می‌فرماید: ☆ إِنَّما يَتَقَبَّلُ اللهُ مِنَ الْمُتَّقينَ ☆ یعنی اگر کسی در زمره‌ی متقین نباشد و عمل صالحی انجام دهد، به حالش سودی نخواهد داشت؟ 📝 پاسخ معیاری که خدای متعال برای پذیرش عمل آدمی قرار داده است پس از اخلاص تقوا است. تقوا و اخلاص هر دو هم‌چون بوی عطری است که باید از همه کارهای انسان به مشام ملکوتیان برسد. اخلاص یعنی به گونه‌ای باید پای خدای متعال در میان باشد و برای او توفیق عمل ایجاد شود. تقوا یعنی باید تمام حرکات و سکنات انسان بر تراز امر و نهی الهی صورت بگیرد که پایین‌ترین مرتبه‌ی آن عبارت از تصدیق عقل است که آن‌چه را عقل از پرتو دین کسب نموده است به آن احترام گذاشته شود و به امر و نهی او عمل شود که این کمترین توقع از عقل و عاقلان است. بنابراین کمترین مرتبه‌ی تقوا عبارت است از پاسخ‌گویی به پیامبر باطنی انسان یعنی همان عقل و سپس ظاهر شریعت و در مرتبه‌ی بعدی آدابی که در شریعت تعیین شده است و پس از آن، آن‌چه که از باطن شریعت به گونه‌ای به زندگی انسان راه پیدا کرده است و این همان فرمایش خداوند است که: "جز از اهل تقوا عملی پذیرفته نیست" یعنی باید اعمال انسان حداقل توجیه عقلی داشته باشد و سپس توجیه شرعی و عرفانی و امثال این‌ها که به گونه‌ای شریعت محسوب می‌شود. 🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟 گروه " پاسخ به پرسش‌های سخت " ble.ir/join/NGMyZGI5OT l عضو شوید 👇 @shiravi_ir