اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ مِنْ قَوْلِکَ بِاَرْضاهُ وَکُلُّ قَوْلِکَ رَضِیُّ اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِقَوْلِکَ کُلِّهِ خدایا از تو خواهم به حق پسندیده‌ترین سخنانت با این‌که همه‌ی سخنانت پسندیده است. خدایا از تو خواهم به حق همه‌ی سخنانت. ✍🏻 به خودی خود معلوم است که قول خداوند همان فعل اوست و فعل خداوند یا لباس تکوین می‌پوشد و یا در مقام تشریع به منصه‌ی ظهور می‌رسد. انسان در سلوک الی الله به اولین چیزی که نیاز دارد قول خدای متعال است و این قول بنابر آن‌چه که نشان از اتصال به حق تبارک‌وتعالی می‌باشد حتی با واسطه‌ی انسان کامل آدمی را به رنگ‌وبوی حق و هم‌چنین واسطه‌ی این فیض در تشریع ملبس می‌کند. و باز معلوم است که سالک موظف است که مناسب‌ترین قول به حال خویش را دریابد و بهترین وجه قول را در مقام عمل لباس جلوه بپوشاند و حق را در حیات مُلکی خود متجلی کند اگرچه همه‌ی قول حق به‌لحاظ تفاوت حالات سالک یا سالکان در مقام عالی که همان مورد پسند باشد قرار دارند. بنابراین در این‌جا این انسان است که مسئلت حقیقی دارد یعنی همه‌ی وجود او تشنه‌ی این فیض قول است که از حق تبارک‌وتعالی به واسطه‌ی وجود مقدس رسول‌الله به دست او برسد. و از آن‌جا که انسجام غیر قابل وصف بین اقوال الهی موجود بوده و هست بنابراین سالک الی الله با همه‌ی وجود به همه‌ی قول حق چنگ زده است تا خود را به آن حقیقت مطلق نزدیک نماید و این حرکت برای ابد در مسیر سلوک الی الله وجود خواهد داشت. l عضو شوید 👇 @shiravi_ir