اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ مِنْ شَرَفِکَ بِاَشْرَفِهِ وَکُلُّ شَرَفِکَ شَریفٌ اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِشَرَفِکَ کُلِّهِ خدایا از تو خواهم به حق شریف‌ترین مراتب شرفت با این‌که تمام مراتب آن شریف است. خدایا از تو خواهم به همه‌ی مراتب شرفت. ✍🏻 شرف و شریف و شرافت در مقابل هرگونه نقص و زشتی و پلشتی و نامطلوبی شناخته می‌شود از آن‌جا که شرافت هم هم‌چون بقیه‌ی نام‌ها و دارایی‌های خداوند به‌گونه‌ای می‌باشد که از تفاوت معناداری در نظام هستی خبر می‌دهد به‌طور طبیعی میل و رغبت آدمی به سمت شرافتی است که عیب و نقصی و کدورتی در آن یافت نشود و چنان‌چه بخواهد از شرافت مسئلت داشته باشد یعنی توجه و توسل به حقیقتی پیدا می‌کند که شرافت آن را درک کرده باشد. در حقیقت انسان هنگامی که توجه به نامی از نام‌های خداوند پیدا می‌کند در همان لحظه‌‌ی اول حقیقت جان او آن‌چه که باید بگیرد خواهد گرفت و همان توجه ابتدایی به اصطلاح کار را تمام خواهد کرد اما بقیه‌ی تمرکز و توجه انسان از باب ادب حضور به حساب می‌آید. و اما در مسیر سلوک نامتناهی الی الله آدمی بالاخره گذرش به همه‌ی اقسام شرافت الهی خواهد افتاد و از این جهت آن مسئلت حقیقی که در عمق حیات بشر بوده و هست و خواهد بود رخ می‌نمایاند و آدمی را در اعماق این فراز از دعا فرو می‌برد که مسئلت دارد از شرف خداوند به تمامه و این سِرّ حیات ابدی و نیاز نامتناهی انسان در این سلوک همیشگی می‌باشد. l عضو شوید 👇 @shiravi_ir