🎙مقام امام، مقام انسان ۱) ضرورت امامت: امامت فقط مسئله‌ای تاریخی یا اجتماعی نیست؛ بلکه حقیقتی بنیادین در نظام آفرینش است، چون هر چیزی که مقدّم و پیشرو باشد، «امام» نامیده می‌شود. ۲) آغاز آفرینش با امام: تجلی خدا باید کامل باشد، و نخستین و کامل‌ترین جلوه‌ی او در هستی، همان حقیقت امام است. ۳) امام، برترین مرتبه فعلیت‌یافته: امام، تجلی کامل خداوند در هر مرتبه‌ای از هستی است؛ حتی در مراتب پایین‌تر هم نمودهایی از امامت وجود دارد. ۴) امام، نشانه توان بشر برای کمال: وجود امام، دلیل این است که انسان می‌تواند به بالاترین قله‌های وجودی برسد و هیچ مانعی سر راه کمال نیست. ۵) امام، رهبر همه ذی‌شعوران: در جهانی که بر پایه شعور بنا شده، همه موجودات آگاه به امام نیاز دارند تا راه، مقصد و الگو داشته باشند. ۶) تفاوت مخلوقات، نقص نیست: اختلاف میان موجودات بخشی از نظم و کمال الهی است؛ اگر همه یکسان بودند، معنا و حکمت خلقت از بین می‌رفت. ۷) امام، نماد حرکت هدفمند هستی: حضور امام، نشانه آن است که جهان در مسیر تکامل و رشد قرار دارد و سکون در آن معنا ندارد. ۸) بهشت، مقصد نهایی نیست: بهشت جای وصال با امام و محبوب است، نه خودش هدف؛ هدف، رسیدن به مقام حضور و مشاهده تجلیات اوست. #امامت #فکر_عمیق l عضو شوید 👇 @shiravi_ir