🎙چالش هدایت الهی ❓اگر خداوند «هادی» است و هدایت‌گر است، پس چرا بعضی انسان‌ها را هدایت نکرده و دستگیری نمی‌کند؟ آیا این با عدالت و رحمت او سازگار است؟ 🔹 خلاصه پاسخ و نکات کلیدی: ۱. هدایت الهی «ابتدایی» است اما نه بی‌حساب. خداوند هدایت را برای همه می‌خواهد، اما شروع آن از جایی است که انسان احساس نیاز و طلب کند. ۲. نظام هستی یکپارچه است. هدایت هم جزئی از همین نظام تکوینی است. همان‌طور که در طبیعت، امکانات به‌صورت متوازن توزیع شده، در هدایت هم همین‌گونه است. ۳. انسان دارای اختیار است. و همین اختیار باعث شده که برخی از انسان‌ها مانع هدایت دیگران شوند؛ مثل سنگی در خاک که نگذارد دانه‌ای رشد کند. ۴. هدایت به کسانی می‌رسد که «شانیت» پیدا کنند. یعنی مقدمات و ظرفیت پذیرش را در خود ایجاد کرده باشند؛ این می‌تواند با یک تلنگر، توجه، رنج یا احساس گم‌گشتگی شروع شود. ۵. ضلالت الهی، کیفری است نه ابتدایی. یعنی اگر کسی نور هدایت را دید و نادیده گرفت، به کیفر این ناسپاسی، در ضلالت رها می‌شود. ۶. هدایت و گمراهی، اموری انتزاعی و باطنی‌اند. ممکن است کسی ظاهراً در رفاه باشد ولی در آتش حسرت، جهل یا غفلت بسوزد، و این همان دوزخ درونی است. ۷. همه این‌ها حکیمانه و عادلانه است. اگر کسی حقیقتاً بخواهد و بجوید، خدا او را دست‌گیری می‌کند. ولی بدون طلب، انتظار هدایت، مانند انتظار سیر شدن بدون گرسنگی است. 🧭 نتیجه: خداوند هادی است، اما انسان باید ظرفیت و طلب هدایت را در خود ایجاد کند. هر لحظه‌ای که انسان به «نیاز» برسد، لحظه آغاز هدایت الهی است. #انسان #توحید #فکر_عمیق l عضو شوید 👇 @shiravi_ir