تفسیر معنوی سوره نور جلد دوم – سوره نور – درباره سوره: سوره نور (بیست‌وچهارمین سوره قرآن)، یکی از سوره‌های اجتماعی و اخلاقی مهم است که به ویژه در حوزه خانواده، حیا، پاک‌دامنی، حریم خصوصی، آداب معاشرت، و نظم اجتماعی دستوراتی روشنگر بیان می‌کند. در میانه آن، آیه نور (اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ) دریچه‌ای بی‌مانند به شناخت نور خداوندی در عالم گشوده است. در تفسیر معنوی سوره نور: استاد محمدمهدی شیروی‌خوزانی در سبکی بی‌سابقه و با زبان مثنوی معنوی، این سوره را در قالب حدود ۶۲۱۰ بیت شعر عرفانی و تفسیری به رشته نظم درآورده‌اند. این سبک، آمیزه‌ای‌ست از ذوق شاعرانه، شهود عارفانه، و عمق تفسیری که در نوع خود در تاریخ اسلام بی‌بدیل است. – تفسیر آیه اول (آیه ۱) – سوره‌ای از آسمان روشنایی > ﴿سُورَةٌ أَنزَلْنَاهَا وَفَرَضْنَاهَا وَأَنزَلْنَا فِیهَا آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ﴾ این سوره‌ای است که ما آن را نازل کردیم و واجب ساختیم، و در آن آیات روشنی فرستادیم، باشد که متذکر شوید.   در این آیه، خداوند از سوره‌ای سخن می‌گوید که از جانب او نازل شده و احکامش جنبه الزامی دارد. استاد شیروی این نزول را نه صرفاً الفاظ و احکام، بلکه نزول حقیقت نور در جان سالک می‌داند. سوره، در دیدگاه مثنوی معنوی، حصاری از نور است، دیواری از عشق خدا، شهر خدا در دل انسان، که هر آیه‌اش آینه‌ای‌ست برای دیدن خود حق در خویشتن. – گزیده‌ای از اشعار استاد محمدمهدی شیروی‌خوزانی (تفسیر آیه اول – برگزیده‌ای از میان ۱۵۱ بیت آغازین) > باز هم پروردگارم رخ نمود در عمود و در افق چون رخ گشود «سوره» یعنی من حریم دوستم شهر جان آدمی را پوستم سوره آن دیوار عشق مصطفاست درب آن دیوار، مهر مرتضاست سوره آمد تا حصار خود کنی هرچه حق خواهد نثار خود کنی ای تو سوره، ای تو آیه، ای کلام یا تو نورِ نور هستی یا ظَلام از تو «سوره» سوره شد، تو سوره شو تا شوی حلوای نابی، غوره شو سوره‌ی حق فرض سالک می‌شود شد مخالف، هرکه هالک می‌شود این اشعار، تنها پرتوی‌اند از دریای عمیق تفسیر معنوی. مجموعه‌ «تفسیر معنوی»، با هزاران بیت سروده‌شده در قالب مثنوی عرفانی، در تاریخ ادب دینی و قرآنی اسلام، اثری بی‌بدیل و بی‌سابقه محسوب می‌شود. l عضو شوید 👇 @shiravi_ir