🎙إنّا در هستی وقتی خداوند در قرآن می‌فرماید «اِنّا…» (ما)، این «ما» تنها یک ضمیر جمع ساده نیست؛ بلکه پرده از حقیقتی عظیم برمی‌دارد. خدا کارهای خویش را به گونه‌ای بیان می‌کند که همگان بفهمند، ولی پشت این «ما» لشکری از فرشتگان و مجریان الهی در مراتب گوناگون آفرینش حضور دارند؛ از تدبیر کهکشان‌ها تا حرکت یک اتم. نزول قرآن نیز همین‌گونه است: پیامبر در جایگاه «محضر خلق قرآن» بوده، ولی برای فهم مردم، این فرآیند بلندمرتبه به زبان «نزول» توصیف شده است؛ نزولی که می‌تواند هم از خدا به جبرئیل باشد، هم از جبرئیل به پیامبر، هم از پیامبر به دل انسان‌ها. پس هر جا خدا می‌فرماید «ما نازل کردیم»، «ما خلق کردیم»، حقیقتی واحد در عین مراتب گوناگون آشکار می‌شود؛ همه عالم در کارند، ولی سرچشمه، اوست. «ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری…» 🔑 نکته طلایی: «اِنّا» یعنی خدا در عین یگانگی، همه وسائط و فرشتگان را در کار خود شریکِ مأمور می‌کند؛ اما سرچشمه، تنها اوست. #قرآن #فکر_عمیق l عضو شوید 👇 @shiravi_ir