📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚 📒 #هزاران_فکر_عمیق نکته 635 🔰شروع برای ادامه سرلوحه‌ی کار بشر باید باشد، وگرنه آغازهای ابتر برای همیشه الگوی بدی خواهد بود، نباید از شروع مجدد واهمه داشت وگرنه حرکت یا بسیار صعب و دشوار خواهد بود و یا مضطرب و مخدوش، اگر محال و ناممکن نباشد؛ بنابراین هر چند آغاز مجدد بدون ارزیابی پایان کار، بوی یأس و ناامیدی می‌دهد اما تا مادامی‌که انسان جسارت یک آغاز شکست‌پذیر را نداشته باشد نخواهد توانست پایان خوشی برای آن خلق کند. اگر انسان به نیروی ماورای طبیعت متکی باشد و فقط به بلوغ خود اتکا نکند در ادامه‌ی مسیر به‌خوبی خواهد فهمید که کارگر واقعی دیگری است و ما فقط اراده می‌کنیم و لذا هرچه در واگذاری امور خود به آن نیروی لایزال طفره برویم جز این‌که خود را معطل کرده‌ایم بهره‌ای نبرده‌ایم، نباید فکر کرد که همه‌ی برنامه سفر باید بدون کم ‌و کاست معلوم باشد، هرگز نباید پنداشت که آن‌چه بشر در تدبیر کلی امور فکر کرد قابل ‌اجرا یا امکان اجرا دارد! حتی انبیاء الهی هم نتوانستند آرزوهای خود را به منصه‌ی ظهور برسانند دیگران که سهل است. تدبیر امور دست مدبّر امور است، این ‌کاره‌ای زائد ما در به ثمر رسیدن اهداف بلند جز وبال نخواهند بود. رتق ‌و فتق امور به ‌قدری علل و عوامل فراوان دارد که گاهی انسان اگر عمری را صرف کند که عوامل گذشته یک تحول را بررسی کند نخواهند توانست. ما هم باید به‌عنوان حلقه‌ای از علل طولی این عالم در امور مربوط به خودمان انتهای کوشش را هدف قرار دهیم و بدون عذر و دلیل موجهی از آن منصرف نشویم، این غایت توان ما برای تدبیر امور است؛ بنابراین آغاز یک کار نو، هم به‌ غایت دشوار است، (که در بسیاری موارد جرئت و جسارت را از نخبگان هم می‌گیرد) و هم به‌قدری آسان است که با اتکای به نیروهای غیبی از بیرون و هشیاری فعلی از درون (با عطر اخلاص) انسان خود را کارگر نمی‌بیند و بلکه کم‌کم دیگران هم آن فعل را به او نسبت نمی‌دهند! و خداوند که خود را سرمنشأ همه‌ی امور می‌داند مستقیماً فعل را به خود نسبت می‌دهد و می‌فرماید: «قُلْ كُلٌّ مِّنْ عِندِ اللّهِ» (بگو همه از من است) نه ‌تنها حرکت در سطح را به خود نسبت می‌دهد که به پیامبر فرمود: «وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَـكِنَّ اللّهَ رَمَى» (تو نبودی که زدی ما زدیم ما تیر انداختیم) بلکه تمامی سیر درون را هم که همان صیرورت و شدن است به خودش نسبت می‌دهد، آنجا می‌فرماید: «وَلَوْ عَلِمَ اللّهُ فِيهِمْ خَيْرًا لَّأسْمَعَهُمْ» (اگر خیری در ایشان بود آن‌ها را می‌فهمانید) و فرمود: «إن تَتَّقُواْ اللّهَ يَجْعَل لَّكُمْ فُرْقَاناً» این‌که انسان چه کند یا چه نکند این فرقان از ناحیه آن ذات مقدّس افاضه می‌شود «رَزَقَنا اللهُ و اِیاکُم اِن شاءَالله». ✍🏻 استاد محمدمهدی شیروی خوزانی 🆔 @shiravi_ir