هدایت شده از تفسیر معنوی در دست بررسی
‌‌ 💎💎💎💎💎💎💎💎💎💎 ◻️403 📖 سوره آیه 90 (قسمت چهارم) ‌‌🍃قَالُواْ أَإِنَّكَ لَأَنتَ يُوسُفُ قَالَ أَنَاْ يُوسُفُ وَهَذَا أَخِي قَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَيْنَا إِنَّهُ مَن يَتَّقِ وَيِصْبِرْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ ﴿۹۰﴾ ترجمه: گفتند: شگفتا! آيا تو خود يوسفى؟! گفت: من يوسفم و اين برادر من است، همانا خدا بر ما منت نهاده است؛ بى‌ترديد هر كس پرهيزكارى كند و شكيبايى ورزد، [پاداش شايسته مى‌يابد]؛ زيرا خدا پاداش نيكوكاران را تباه نمى‌كند. ؟ عاقبت صاحب گمان شد كاروان بعد از آن كو رفت هم روح و روان! كاروان گفتند تو‌آيا يوسفی؟ يا عزيز مصر و همچون آصفی گفت آری من عزيز و يوسفم من سليمان و برادر آصفم گر خدا منّت گذارد اين كند هم جزای صبر و تقوا اين كند منت حق سنت ديرينه است هر كه تقواپيشه شد اين ديده است گر حريم حق شود جان بشر خيرها در خير زايد در بشر ادامه دارد... ✍🏻استاد محمدمهدی شیروی خوزانی 🆔 @shiravi_tafsir 🆔 @shiravi_ir