هدایت شده از تفسیر معنوی در دست بررسی
‌‌ 💎💎💎💎💎💎💎💎💎💎 ◻️432 📖 سوره آیه 97 (قسمت چهارم) ‌‌🍃قالُواْ يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ ﴿۹۷﴾ ترجمه: گفتند: اى پدر! آمرزش گناهانمان را بخواه بى‌ترديد ما خطاكار بوده‌ايم. اين توسل بر پدر عين صواب اين حكايت دارد از عين ثواب بلكه استغفار بالاتر بود اين مقام از شفع والاتر بود اين شفاعت گر نباشد چيستش سوف أستغفر كلام كيستش چون خدا فرمود استغفرلنا هم توسل هم شفاعت را بنا ساخت اين پروردگار از لطف خويش تا همه بيگانگان گردند چو خويش دو پدر داريم و يک عالم پسر در حضور است آنچه می‌آيد به سر اين اميد نااميدان می‌شود جان ترسو شير ميدان می‌شود می‌كند دنباله‌اش از غم جدا ذنب چون دُم كی شود از ما جدا ما همه دنباله‌مان از پيشتر سال‌ها شد از ستاره بيشتر من بسی دنباله دارم از گناه ای پدر جان ده مرا قدری پناه اين زبان حال مردم می‌شود ورنه جان چون مار و كژدم می‌شود اين كلام حق كنّا خاطئين طالحين را می‌كند چون صالحين اين شراب ناب استغفرلنا كی وسيله بهتر از اين شد ثنا يا أبانا گر توسل نيست چيست گر به يعقوب اين توسل نيست كيست ادامه دارد... ✍🏻استاد محمدمهدی شیروی خوزانی 🆔 @shiravi_tafsir 🆔 @shiravi_ir