هدایت شده از تفسیر معنوی در دست بررسی
‌‌ 💎💎💎💎💎💎💎💎💎💎 ◻️504 📖 سوره آیه 110 (قسمت اول) 🍃حتَّى إِذَا اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّواْ أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُواْ جَاءهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّيَ مَن نَّشَاء وَلاَ يُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ ﴿۱۱۰﴾ ترجمه: [پيامبران، مردم را به خدا خواندند و مردم هم حق را منكر شدند] تا زمانى كه پيامبران [از ايمان آوردن اكثر مردم] مأيوس شدند و گمان كردند كه به آنان [از سوى مردم در وعده يارى و حمايت] دروغ گفته شده است. [ناگهان] يارى ما به پيامبران رسيد؛ پس كسانى را كه خواستيم رهايى يافتند و عذاب ما از گروه مجرمان برگردانده نمى‌شود. انبيا گفتند سيروا فانظروا سير انسان را بكردی زير و رو ليک قوم جاهل بی آه و دل پای خود در سير كردی غرق گل هر چه كردی حيله‌ها در چله‌ها باز ماندی در كنار قله‌ها نااميد از پای بر قله شدند تير يأس آماده بر چله شدند چيست در ما انبيا را غم گرفت چيست در ما آرزو همدم گرفت گر شود مأيوس چون پيغمبری تا ابد دنبال جانت غم بری اين چه كوری چه كری يا چه خری خر كجا اينگونه گيرد سرسری؟! ای عجب از اين تغافل زين بشر نه شناسد خير خود نی آنكه شر تو در اين فرصت كجايی در طريق در كجا انداختی درد حريق از تو هم پيغمبری مأيوس نيست؟ نفس آيا مايل ديوث نيست؟! ادامه دارد... ✍🏻استاد محمدمهدی شیروی خوزانی 🆔 @shiravi_tafsir 🆔 @shiravi_ir