هدایت شده از تفسیر معنوی در دست بررسی
‌‌ 💎💎💎💎💎💎💎💎💎💎 ◻️507 📖 سوره آیه 110 (قسمت چهارم) 🍃حتَّى إِذَا اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّواْ أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُواْ جَاءهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّيَ مَن نَّشَاء وَلاَ يُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ ﴿۱۱۰﴾ ترجمه: [پيامبران، مردم را به خدا خواندند و مردم هم حق را منكر شدند] تا زمانى كه پيامبران [از ايمان آوردن اكثر مردم] مأيوس شدند و گمان كردند كه به آنان [از سوى مردم در وعده يارى و حمايت] دروغ گفته شده است. [ناگهان] يارى ما به پيامبران رسيد؛ پس كسانى را كه خواستيم رهايى يافتند و عذاب ما از گروه مجرمان برگردانده نمى‌شود. صبر حق با ما چنان همراه شد صبر او گويی كه خود يک راه شد يعنی ای انسان تو هم صبر منی گر تو را طاقت رسد آخر منی صبر خواهم كرد من چون انبيا انبيا را گفته‌ام تنها نيا من تو را خواهم تو از من در فرار تو به من محتاج و من هم بی قرار تا تو حتی لحظه‌ای در احتمال سر كنی، يعنی مرا خواهی چو مال بلكه من در احتمالت گر بودم احتمالت همچو تاج سر بودم! ادامه دارد... ✍🏻استاد محمدمهدی شیروی خوزانی 🆔 @shiravi_tafsir 🆔 @shiravi_ir