محمد بن اسماعیل رازى از امام جواد (ع) نقل مى‏کند که به آن حضرت گفتم: فدایت شوم، در باره روزه چه مى‏فرمایید؟ زیرا روایتى نقل شده است که مردم موفق به انجام روزه نخواهند شد. آن حضرت فرمودند: همانا دعاى آن فرشته در حقشان مستجاب شد. گفتم، فدایت شوم! چگونه؟ آن حضرت فرمودند: وقتى‏مردم امام حسین (ع) را کشتند، خداوند به فرشته‏ اى دستور داد که بانگ دهد: اى امت ظالمى که عترت پیامبرتان را کشتید! خداوند شما را به انجام روزه و اعمال فطر موفق نگرداند. همچنین سیّد ابن طاوس پس از ذکر حدیث اوّل، روایت زیر را به نقل از دلائل الإمامة در اقبال نقل کرده است: ولکن أُخبرکم بعلامات الساعة: یشیخ الزمان، ویکثر الذهب، وتشحُّ الأنفس، وتعقم الأرحام، وتقطع الأهلّة عن کثیر من الناس؛ ولى شما را به علائم آخر الزمان آگاه مى‏سازم: زمانه طولانى مى‏شود، طلا زیاد مى‏شود، آدمیان بخیل مى‏شوند، رحم‏ها (زنان) عقیم مى‏شوند و رابطه اکثر مردم با اول ماه‏ها قطع مى‏شود. وى ذیل آن افزوده است: به نظرم: این اقتضا مى‏کند که هلال ماه به خاطر عقوبت خداوند پنهان مى‏ماند، پس علم به هلال ماه فقط با هدایتى از جانب خداوند صورت مى‏گیرد، چنین کسى به چیزى مشرف شده است که سپاسگزاران از شکر آن عاجزند و شکر مخصوص خدایى است که ما را به آن آگاه ساخت عن محمّدبن إسماعیل الرازی عن أبی جعفر الثانى(ع)، قال: قُلتُ لَهُ: جُعلتُ فداک ما تقول فی الصوم فإنّه قد رُوی أنّهم لا یُوَفّقُون لصومٍ؟ فقال: «أما إنّه قد أُجیبتْ دعوةُ الملک فیهم» قال: فقلت: وکیف ذلک جُعلتُ فداک؟ قال: «إنّ الناس لمّا قتلوا الحسین (صلوات اللّه علیه) أمر اللّه (تبارک وتعالى) ملکاً ینادی: أیّتها الأُمّة الظاملةُ القاتلةُ عترة نبیّها! لا وفّقکم اللّه لصوم ولا لفطر»؛«الکافی، ج 4، ص 169، باب النوادر من کتاب الصیام،