♦️بمناسبت تفألی زدم به دیوان حافظ این غزل توجهی دارد به دوران غیبت و نوید ظهور👇 ▫️به ملازمانِ سلطان، که رساند این دعا را؟ ▫️که به شُکرِ پادشاهی، زِ نظر مَران گدا را ▫️ز رقیبِ دیوسیرت، به خدای خود پناهم ▫️مَگَر آن شهابِ ثاقب مددی دهد، خدا را! ▫️مُژِه‌یِ سیاهت اَرْ کرد به خونِ ما اشارت، ▫️ز فریبِ او بیندیش و غلط مکن، نگارا ▫️دلِ عالمی بِسوزی چُو عِذار بَرفُروزی😭 ▫️تو از این چه سود داری، که نمی‌کنی مدارا؟ ▫️همه‌شب در این اُمیدم که نسیم صبحگاهی، ▫️به پیام آشنایان، بنوازد آشنا را ▫️چه قیامت است، جانا، که به عاشقان نمودی؟ ▫️دل و جان فدای رویت، بنما عِذار ما را ▫️به خدا، که جرعه‌ای دِه تو به حافظ سحرخیز؛ ▫️که دعایِ صبحگاهی، اثری کند شما را 👈ان شاء الله نوید ظهور منجی در این غزل محقق گردد هرچه سریعتر 〰️〰️〰️〰️ ✍️سید مجتبی امین جواهری ملاحظات و محاکمات 🌐 https://eitaa.com/joinchat/1218904066C99ddcc9bf0‎