بدون از منفی گرایی یه موضوع رو بگم که خونواده همسرم چند تا رذیلت اخلاقی بزرگ دارن فکرم رو درگیر کرده نمیدونم چه کنم گفتم با شما بگم ببینم چی درسته چی غلط. یکی از رذیلت ها اینکه دائم در حال غیبت و بدگویی دیگران هستن یعنی هروقت بریم خونشون من با کوله باری از انرژی منفی برمیگردم خونه و یکی دیگه اینکه بسیار نسبت به دیگران مخصوصا خانواده ی من حسادت دارن و زمانیکه میان خونمون می‌بینند یکی از اعضای خونواده ما اومدن خونمون فوری رنگ به رنگ میشن و عصبی میشن اگه دیگه ببینن کسی لقمه ای سر سفره ما میخوره اونها میخوان منفجر بشن در حالیکه منو همسرم بسیار بسیار مهمان نواز هستیم و خیلی با جون و دل برا مهمان خرج میکنیم ولی خونوادش خسیس هستن و دوس دارن ما هم مثل خودشون بشیم و کسی با ما رفت و آمدی نداشته باشه. منم برای اینکه اونا بفهمن هر کسی رزق خودشو میخوره بارها مثال زدم که برکت زندگی ما از قدم مهمان هست ولی با اینکه زیادم ما مهمان نداریم بازم از رفتارشون مشخصه سختشون هست