سوال دیگه این بود که مرحوم مظفر تو مقدمه سوم از مقدمات بحث حجج میگن که اماره سبب ظنه و ما امارات رو حجت میدونیم ولی اماره از باب اینکه ظن آورده حجته این بیان ایشون با بیان مرحوم شیخ و آقای سبحانی چه فرقی داره؟؟ عبارت اینه: ان السر فی اعتبار الاماره هو افادتها للظن دائما او علی الاغلب