یه نامه ی قشنگ از دکتر شریعتی خوندم که بعد از دعوا به همسرشون داده بودن: ❤ عزیز مهربان بداخلاق صبور تندجوش پرحرف حرف نشنو، بدترین بد و خوب ترین خوب،با وی نتوان زیستن، بی وی نتوان بودن، یک جور درهم برهم شلوغ پلوغ قروقاطی عزیزی که تورا نمی توانم تحمل کنم، و بی تو نمیتوانم زندگی کنم. و به نظرم این زیباترین تعریف از عشق بود صبح ظهور 🆔 @sobhezohour 🌐 www.s-zohor.ir